Als je met een computer werkt, heb je de hele tijd met bestanden te maken. Een bestand is een genoemd stuk informatie. Informatie kan worden beschouwd als zowel teksten, media als servicegegevens die een computer nodig heeft om te werken.
Om informatie met succes te verwerken, moet deze worden gesystematiseerd. Dit is wat bestandssystemen doen. Hun doel is om de mogelijkheid te bieden om gemakkelijk met gegevens te werken en het delen van bestanden door meerdere processen of gebruikers te organiseren.
Een persoon met ervaring met het werken op een computer zal geen documenten, films en games opslaan in één map, die hem standaard wordt aangeboden. Het is handiger om gegevens te groeperen op een attribuut en ze in de juiste secties te plaatsen. Deze secties worden directory's genoemd.
In termen van het bestandssysteem is een directory een lijst die informatie bevat over een groep bestanden. Dit kan de naam van het bestand zijn, de naam van de eigenaar of maker, het fysieke adres op de schijf, alleen-lezen, verborgen, gearchiveerd, aanmaak- en wijzigingstijden, type (symbolisch, binair, tijdelijk), enz.
Een van de hoofdtaken van het FS (bestandssysteem) is de optimale plaatsing van gegevens op de schijf. Dit betekent dat schijfruimte zuinig moet worden gebruikt en dat het ophalen en opnemen van informatie zo snel mogelijk moet gebeuren.
FS wordt na het formatteren naar de harde schijfpartitie geschreven. Een harde schijf kan meerdere bestandssystemen bevatten. De keuze van FS hangt af van welk besturingssysteem op de logische schijf wordt geïnstalleerd.
Voor Windows OS worden NTFS en, minder vaak, FAT32 gebruikt.
Een logische schijf groter dan 32 GB kan niet worden geformatteerd in FAT322 - een dergelijke beperking is opgelegd door de ontwikkelaars van Microsoft. Bovendien kan dit systeem bestanden tot 4 GB aan.
Er is nog een belangrijk nadeel: FAT32 heeft geen journaling, d.w.z. het registreren van gegevensbewerkingen en wijzigingen in de systeemstatus.
Aan de andere kant is het voordeel van FAT32 de relatief hoge prestaties en lage hardwarevereisten: het heeft 32 MB RAM nodig voor normaal gebruik.
De grootte van een logische schijf die kan worden geformatteerd naar NTFS is 2.000.000 GB. Dit bestandssysteem onderscheidt zich door zijn stabiliteit als gevolg van journaal- en informatieverwerkingsmethoden. Alle gegevensbewerkingen worden uitgevoerd door een transactie, d.w.z. de actie wordt ofwel correct voltooid of geannuleerd. Storingen worden vastgelegd in het gebeurtenislogboek, waaruit het systeem informatie haalt voor zelfherstel.
Het nadeel van NTFS is de fragmentatie van de harde schijf. Het ingebouwde defragmentatieprogramma lost het probleem praktisch niet op vanwege de eigenaardigheden van het schrijven van informatie naar de harde schijf.
