Elk teken is gecodeerd in hexadecimale code. Als u de code van een bepaald teken kent, kunt u het in de tekst invoegen, zelfs als het niet op het toetsenbord staat. U kunt de code van een bepaald symbool achterhalen met speciale programma's of een andere methode gebruiken.
instructies:
Stap 1
Gebruik de component Symboolkaart. Met zijn hulp kunt u de code achterhalen van het symbool waarin u geïnteresseerd bent. Ga naar het startmenu. Selecteer vervolgens "Alle programma's", dan "Standaard", dan "Hulpprogramma's" en tenslotte "Symbooltabel". Als u het symbool snel wilt identificeren, drukt u op de sneltoets Win + R. Het dialoogvenster Programma's starten wordt geopend. Voer charman in op de opdrachtregel. Klik vervolgens op de OK-knop.
Stap 2
Zoek het symbool waarin u geïnteresseerd bent in de tabel die verschijnt. Klik erop met de linkermuisknop. Het hexadecimale Unicode-teken verschijnt in de linkerbenedenhoek van de tabel. Ook vindt u na een dubbele punt op dezelfde plaats de naam van hetzelfde symbool, maar dan in het Engels. Kijk in de rechterbenedenhoek van het venster om het symbool en het serienummer te vinden. Het voorvoegsel Alt + wordt gevolgd door het volgnummer van het gegeven teken in de ASCII-tabel.
Stap 3
Start de teksteditor Microsoft Word om het symbool te vinden. Deze editor heeft een tabel die lijkt op de tabel die hierboven is besproken. Om het te starten, selecteert u op de werkbalk het menu-item "Invoegen" en vervolgens "Symbool". Er verschijnt een tabel. Om de tekencode te achterhalen, selecteert u deze en bekijkt u deze in het veld "Tekencode".
Stap 4
Gebruik karaktertabellen die op internet beschikbaar zijn. Dit is een redelijk effectieve alternatieve softwaretool voor het bepalen van de code van tekens die niet zijn opgenomen in de standaardsets van het besturingssysteem. In de regel zijn deze tabellen zo opgesteld dat ze een code van symbolen bieden, die vervolgens op webpagina's worden geplaatst. Op internet kunt u ook kant-en-klare HTML-bronpagina's vinden. Als u onnodige voorvoegsels in de geschreven programmacode weggooit, kunt u een codering van meer dan tienduizend tekens krijgen.
