Heel vaak komen gebruikers van verschillende computerprogramma's termen tegen die nergens worden uitgelegd. Een daarvan is "bijsnijden" (bijsnijden) - een commando dat in sommige foto-editors opduikt.
De eerste van de bestaande waarden is om een deel van de foto bij te snijden of bij te snijden. Het komt vaak voor dat het tijdens het fotograferen niet mogelijk is om de compositie perfect uit te lijnen. En de details komen in het frame die de aandacht afleiden van de hoofdplot. Om ze kwijt te raken, wordt bijsnijden toegepast. Als bij filmfotografie het bijsnijden plaatsvond tijdens het afdrukken van een frame, dan is dit in het tijdperk van digitale technologie al het lot van foto-editors. In de regel selecteert u daarin een hulpmiddel in de vorm van een frame, waarmee u een rechthoekig gebied in de afbeelding kunt selecteren. En nadat u dit gebied hebt geselecteerd, wordt u aangeboden om een bijsnijding uit te voeren, dat wil zeggen, de selectie uitsnijden. U kunt dit deel van de tekening opslaan als een zelfstandige afbeelding. Sommige foto-editors bieden u de mogelijkheid hele objecten, zoals mensen of andere vormen, uit te snijden en op een andere achtergrond te plaatsen. Bijsnijden kan niet alleen worden gebruikt om de compositie te verbeteren en onnodige elementen uit het kader te verwijderen, maar ook om het gewicht te verminderen van de foto. Een afbeeldingsbestandsgrootte van meer dan 2-3 megabytes is onhandig om te gebruiken. Dergelijke bestanden zijn met name moeilijk te verzenden naar andere gebruikers, omdat het downloaden ervan enkele minuten kan duren. Door het kader bij te snijden en onnodige informatie te verwijderen, verkleint u automatisch de bestandsgrootte. Om de kwaliteit van een bepaalde digitale foto te analyseren, kunt u een uitsnede per pixel toepassen. Een deel van het frame wordt geselecteerd, uitgesneden en vergroot zodat elke pixel van het scherm overeenkomt met een pixel van de foto. In dit geval kunt u alle tekortkomingen van de opname zien. De tweede betekenis van het woord "crop" wordt niet langer gevonden in computerprogramma's, maar in de technische kenmerken van moderne digitale camera's. De cropfactor is de reductiefactor die zou kunnen worden verkregen op een 35 mm-film ten opzichte van het frame van een digitale camera. In de regel worden de randen van het mogelijke beeld bijgesneden op de digitale matrix. Voor deze factor verschillen camera's.
