De computerknooppunten zijn voornamelijk verantwoordelijk voor de prestaties van de computer - de centrale processor en de videokaart, zij zijn het die in de eerste plaats worden overklokt. Door het frequentiepotentieel te verhogen, verhoogt de gebruiker het aantal bewerkingen dat de rekeneenheid in één seconde kan uitvoeren. Maar naast gegevensverwerking moeten ze ergens anders worden opgeslagen en met een voldoende hoge snelheid worden vervoerd, om de snelheid van hun verwerking te evenaren. Zodat de CPU en GPU niet tevergeefs inactief zijn, overklokken ze ook het RAM, d.w.z. zijn doorvoer verhogen.
instructies:
Stap 1
Dit gebeurt op twee manieren:
De eerste manier is om de timing te verlagen, d.w.z. geheugenvertragingen bij het overschakelen van de ene bedrijfsmodus naar de andere. Om bijvoorbeeld een geheugencel te wissen en er vervolgens gegevens in te herschrijven, zal de uitvaltijd verschillende klokcycli zijn, maar er moet aan worden herinnerd dat met afnemende timings ook het frequentiepotentieel van het geheugen afneemt.
Stap 2
Een andere manier is om de frequentie te verhogen, alles is onderworpen aan dezelfde wet als in het eerste geval. Enerzijds neemt de frequentie van gegevensuitwisseling toe, anderzijds is het noodzakelijk om de vertragingen te vergroten om de systeemstabiliteit te behouden. Door ook stabiliteit te geven, is het mogelijk om de spanningstoevoer van geheugenmodules te verhogen, maar dit moet met grote voorzichtigheid gebeuren, omdat onjuiste waarden of slechte koeling kunnen leiden tot oververhitting en uitval van apparaten.
Stap 3
Er is geen definitief antwoord welke methode beter is. Het is noodzakelijk om experimenteel de optimale combinatie van beide parameters te selecteren, zodat lagere timings overeenkomen met de hoogste frequentie. Er moet ook speciale aandacht worden besteed aan koeling, omdat de apparaten tijdens het overklokken op de limiet van hun mogelijkheden werken en veel meer warmte afgeven dan met de parameters die door de fabrikant zijn opgegeven.
