Architectuur is een fundamenteel principe bij het ontwerpen van computersystemen, de term is ook van toepassing op software. Een open architectuur betekent vrije toegang tot apparaatspecificaties.
De opkomst van open architectuur
De jaren tachtig van de vorige eeuw werden gekenmerkt door de opkomst van de vierde generatie computers en het begin van het tijdperk van de personal computers. In 1981 werd de IBM PC uitgebracht en werd de best verkochte personal computer in de geschiedenis.
De redenen voor het succes van dit model liggen in het principe van open architectuur, dat voor het eerst werd geïmplementeerd. Alle computerprojecten waren in het publieke domein. Hierdoor konden andere fabrikanten compatibele componenten en randapparatuur gaan produceren.
Alle ontwerpdocumentatie voor de IBM-pc, inclusief elektronische schakelingen, werd als boek gepubliceerd en kostte ongeveer $ 50, wat het eerste voorbeeld was van een open architectuur.
Vervolgens had de beslissing om de specificaties te publiceren een negatieve invloed op IBM, aangezien IBM-compatibele exemplaren tegen veel lagere prijzen verschenen. Maar daar profiteerde alleen de gemiddelde gebruiker van.
Open architectuurprincipes
De open architectuur van IBM verwijst naar een aantal standaarden met betrekking tot computerhardware en -software. Bijvoorbeeld het adresseren van apparaten, de aanwezigheid van BIOS en niet-vluchtig geheugen om het op te slaan, de organisatie van processoronderbrekingen, enzovoort.
Maar het belangrijkste principe is de unificatie van de samenstellende delen, de zogenaamde blokmodulaire structuur. Een personal computer bestaat uit bepaalde blokken, waarvan een set door de gebruiker zelfstandig kan worden gewijzigd of aangevuld.
De eerste personal computers werden geleverd met een printplaat, een chipset inclusief processor, aansluitkabels en een diskettestation. De gebruiker moest niet alleen een computer bouwen, maar er ook software voor schrijven.
De blokken worden geïnstalleerd in de connectoren van het moederbord, die via de systeembus zorgen voor hun interactie met elkaar en de centrale processor.
Dankzij de open architectuur kun je een computer helemaal opnieuw bouwen door de benodigde processor, RAM, harde schijf en een set uitbreidingskaarten voor specifieke taken te kiezen. Dus, zonder kennis van circuits, kunt u elk apparaat krijgen - van een persoonlijke webserver tot een multimediacentrum.
Daarnaast heeft open architectuur een positief effect gehad op de markt voor computercomponenten, waardoor er op dit gebied veel concurrentie is. Als gevolg hiervan zijn de producten meer gediversifieerd en zijn de prijzen ervoor lager. Het volstaat om de kosten van een IBM-compatibele computer te vergelijken met een gesloten analoog, bijvoorbeeld Apple.
