Eigenaren van draagbare digitale apparaten weten al lang de voordelen en kansen die zich voordoen bij het gebruik van geheugenkaarten. In de regel zijn er geen vragen over hun werking. Tegelijkertijd kunnen sommige benamingen misleidend zijn. Een voorbeeld is de root van een geheugenkaart.
De oorsprong en betekenis van de root van de geheugenkaart
Verschillende informatie in elektronische vorm kan worden opgeslagen op een speciaal apparaat dat een geheugenkaart wordt genoemd. Het is ontworpen om tekstdocumenten, audio- en video-opnamen en afbeeldingen op te slaan. Het belangrijkste voordeel van dit type geheugen is het gemak van het opnemen van informatie en de compactheid van het apparaat, samen met aanzienlijke hoeveelheden opgeslagen gegevens.
Intern geheugen wordt weergegeven door RAM, persistent en cachegeheugen. De voordelen zijn onder meer snelle prestaties en het nadeel is de beperkte hoeveelheid opgeslagen gegevens.
Heel vaak heeft een moderne gebruiker van een personal computer en andere elektronische apparatuur te maken met een dergelijk voorstel: "installeer in de root van de geheugenkaart" of "kopieer naar de root van de kaart". Het is overal te vinden, aangezien moderne technologie steeds vaker kaarten van derden begint te ondersteunen om het interne geheugen te vergroten.
Geheugenkaarten zijn gestandaardiseerd. Ze hebben bepaalde algemene afmetingen en de locatie van de contactvlakken, afhankelijk van het type apparaten waarvoor ze zijn bedoeld.
Dit omvat laptops, tablets, smartphones, digitale camera's en zelfs PSP's met andere gameconsoles. Daarom kan men voor correct werken met hen niet zonder een duidelijk idee van wat de uitdrukking "root van een geheugenkaart" kan betekenen en waar deze zich kan bevinden.
De naam van de plaats voor het opslaan van gegevens op de kaart komt van het Engelse woord root - "root, root", wat iets primordiaals, primordiaals betekent. Het werd in het begin in gebruik genomen, toen computers begonnen te verschijnen. Op hen werd de root de inhoud van het apparaat genoemd, dat wil zeggen de plaats van waaruit het systeem werd gestart en waar het mogelijk was om gegevens op te slaan. In feite is deze aanduiding helemaal niet veranderd ten opzichte van de huidige geheugenkaarten.
Hoofdmap
Tegenwoordig wordt de map zelf, die zich op de kaart bevindt, de root van de geheugenkaart genoemd. Dit is dezelfde map die wordt gestart wanneer u op het pictogram klikt met een geheugenkaart in een smartphone of netbook. Het woord wortel is alleen letterlijk vertaald en nu wordt de Russische tegenhanger gebruikt om de kaart zelf aan te duiden. Dus als u wordt gevraagd om gegevens naar de root te kopiëren, hoeft u niets extra's op de geheugenkaart aan te maken, maar kopieert u eenvoudig de benodigde bestanden ernaartoe, naar de rootdirectory.
