Toen de ontwikkeling van de beschaving het punt van computergegevensverwerking bereikte, ontstonden er nogal wat nieuwe termen en concepten. In het bijzonder werd het noodzakelijk om op de een of andere manier informatie-eenheden aan te wijzen die op opslagapparaten zijn opgeslagen en via netwerken worden verzonden. En met de komst van personal computers, spelers en mobiele telefoons zijn veel zeer gespecialiseerde termen algemeen bekend geworden.
De kleinst mogelijke informatieve eenheid bestaat uit twee waarden - "ja" of "nee", 0 of 1. Sinds 1948 wordt deze eenheid "bit" genoemd. Bij computerverwerking wordt alle informatie opgedeeld in bits - getallen, tekst, kleur, geluid, ruimtelijke positie, enz. De processor verwerkt elke data-eenheid opeenvolgend, maar de bit-invoeging maakt de wachtrij te lang en beperkt dus de prestaties. Daarom werken moderne processors met groepen informatie-eenheden, bestaande uit 8 bits - deze groep wordt "bytes" genoemd en wordt beschouwd als de minimale eenheid voor computergegevensverwerking. Gegroepeerd in bytes, wordt informatie opgeslagen op schijven of in virtueel geheugen, en ook verzonden via netwerkverbindingen.
In het metrieke stelsel van SI-eenheden dat tegenwoordig in de meeste landen wordt gebruikt, zijn de regels vastgesteld volgens welke meeteenheden worden geschaald. Om een waarde aan te duiden die duizend keer hoger is dan die welke in dit systeem wordt geaccepteerd, wordt het voorvoegsel "kilo" aan de naam toegevoegd. Bijvoorbeeld 1000 gram = 1 kilogram, 1000 bytes = 1 kilobyte. Er zijn dezelfde voorvoegsels voor andere duizendvoudig toegenomen eenheden - een miljoen krijgt het voorvoegsel "mega" (1.000.000 bytes = 1.000 kilobytes = 1 megabyte) en een miljard - "giga". Daarom komt 1 gigabyte overeen met een miljard minimale informatie-eenheden - bytes.
Vanwege het feit dat computerinformatie echter binair van aard is (ja / nee, 0/1), gebruiken computerwetenschappers voor hun interne behoeften vanaf het verschijnen van processors niet het decimale getalsysteem, zoals in SI, maar binair. Hierdoor ontstaat er vaak verwarring met de exacte definitie van gigabytes - in het binaire systeem komt deze eenheid niet overeen met 10⁹ (1 miljard), maar met 2³⁰ (1 073 741 824). Meestal wordt deze discrepantie aangetroffen bij de aankoop van verschillende opslagapparaten (harde schijven, flashdrives, spelers, enz.) - fabrikanten geven hun capaciteit aan bij de interpretatie van gigabytes, wat het product in een gunstiger daglicht stelt.
