Met databases (DB) kunt u verschillende informatie opslaan in de vorm van een gestructureerde tabel of een overervingsschema voor elementen, die de benodigde records bevatten, gegroepeerd op een vergelijkbare set eigenschappen of parameters en ingevoerd in de juiste cellen. Er zijn verschillende soorten databases, die verschillen in structuur en gebruiksdoel.
Hiërarchische databases
De structuur in de hiërarchische basis wordt gepresenteerd in de vorm van een schema met objecten van verschillende niveaus die tot een of andere gegevensgroep behoren. Er zijn bovenliggende en onderliggende elementen in de database, d.w.z. de principes van overerving en groepering volgens het type opgeslagen informatie zijn geïmplementeerd. Structureel gezien is de hiërarchische basis een boom van elementen. Zo worden XML-documenten en het Windows-register geïmplementeerd.
Er is bijvoorbeeld een database van klanten in een winkel. Elke klant kocht een specifiek product. Als u dus een aankoop in een winkel vertegenwoordigt als een hiërarchische database, wordt het bovenliggende element uitgedrukt in een specifieke klant. Het onderliggende element zijn de gekochte goederen, die aan elke consument afzonderlijk worden gekoppeld. Dus de koper Petrov, die een dvd-speler en schijven met films heeft gekocht, zal het belangrijkste element zijn. De speler en schijven worden geassocieerd met Petrov en zijn onderliggende elementen in de database.
Netwerkdatabases
Netwerkdatabases zijn ook gebouwd op het principe van hiërarchie, maar ze hebben een aantal verschillen: elk onderliggend element kan worden gekoppeld aan verschillende bovenliggende records, d.w.z. objecten die zich boven deze cel in de structuur bevinden.
Elke netwerkdatabase is dus slechts een gecompliceerde hiërarchische. Het nadeel van dit type is enige verwarring bij het opslaan van grote hoeveelheden gegevens, wat de efficiëntie van het gebruik ervan bij het opslaan van informatie in het algemeen schendt.
Een treffend voorbeeld van een netwerkbasis is het internet, dat een groot aantal documenten heeft die meerdere bovenliggende elementen hebben en onderling verbonden zijn door hyperlinks, d.w.z. gedistribueerd binnen een enkele netwerkbasis.
Relationele databases
Tegenwoordig is dit type basen een van de meest voorkomende en meest gebruikte vanwege zijn structuur. Alle gegevens in zo'n database worden opgeslagen in een aparte tabel, die toegankelijk is door rechtstreeks toegang te krijgen tot een rij, kolom of specifieke cel of door een bestaande querytaal of databasebeheersysteem te gebruiken.
De moeilijkste fase in de ontwikkeling van relationele databases is het ontwerp.
De tabel geeft het gegevenstype, het volgnummer, de stringparameter, de tekst, enz. aan. Elk van deze elementen kan automatisch worden gevonden door de bijbehorende zoekopdracht, ongeacht de hoeveelheid opgeslagen gegevens, wat dit type bijzonder effectief maakt bij het uitvoeren van informatieopslagtaken tijdens de ontwikkeling van sites of uitgebreide informatieopslag.
