Als u de lijst met bestanden op uw computer bekijkt, ziet u dat de bestandsnamen uit twee delen bestaan, gescheiden door een punt. Uiteraard is het eerste deel de naam van het bestand, maar het tweede, de extensie, bestaat meestal uit een schijnbaar betekenisloze reeks letters.
Waarom extensies nodig zijn
De extensie is hetzelfde vereiste kenmerk van elk bestand als de naam. Het is een feit dat het besturingssysteem niet in staat is om intuïtief de correspondentie van een bestand met een bepaald programma op naam te bepalen. De bestandsnaamextensie is bedoeld om het besturingssysteem de mogelijkheid te geven om te "begrijpen" welk programma dit bestand moet verwerken. Bovendien is het vanuit systeemoogpunt de extensie die informatie bevat over het bestandsformaat en de acties die ermee moeten worden uitgevoerd.
Tegenwoordig zijn er enkele duizenden bestandsformaten en een vergelijkbaar aantal naamextensies. Sommige extensies worden traditioneel bijna vanaf het begin van de verspreiding van personal computers gebruikt, bijvoorbeeld de.exe-extensie (van het Engelse uitvoerbare - uitvoerbare), die bestanden aanduidt die een bepaald programma starten, terwijl andere vrij recent zijn verschenen. Het feit is dat veel softwareproducten hulpbestanden maken voor hun werk met unieke extensies die geen ander programma kan herkennen. En naarmate er meer programma's op de markt komen, groeit het aantal extensies elke dag. Bovendien groeit het aantal bestandsindelingen van verschillende typen voortdurend: audio, grafisch, video en elk van deze indelingen heeft zijn eigen extensie nodig.
De gebruiker hoeft niet alle bestandsnaamextensies en bijbehorende programma's te onthouden. De meeste van de meest voorkomende formaten en extensies worden automatisch geïdentificeerd door het besturingssysteem, zodat de gebruiker niet hoeft na te denken over welk programma een bepaald bestand moet openen.
Extensie decodering
In moderne besturingssystemen met grafische shells zijn de herkende bestandsextensies vaak verborgen en worden het bestandsformaat en het bijbehorende programma weergegeven met een specifiek pictogram. Het probleem is dat hetzelfde programma kan overeenkomen met verschillende soorten bestanden, dus soms is het handiger om de weergave van extensies toch in te schakelen. In de familie van Windows-besturingssystemen kan dit worden gedaan door Configuratiescherm te selecteren in het menu Start-knop en vervolgens op het pictogram Mapopties te klikken. Op het tabblad "Bekijken" moet u het item "Verberg extensies voor geregistreerde bestandstypen" vinden en het vinkje weghalen. Alle extensies zijn nu voor u zichtbaar.
Het kan moeilijk zijn om de betekenis van een bepaalde extensie te ontcijferen, vooral als deze is gemaakt voor het hulpbestandsformaat van een weinig bekend programma, maar een lijst met de meest populaire naamextensies is te vinden op internet. Er zijn speciale sites die u niet alleen vertellen in welk programma u een bestand met de extensie waarin u geïnteresseerd bent, nodig heeft, maar die u ook helpen te begrijpen hoe de letters waaruit de extensie bestaat, worden ontcijferd. In de overgrote meerderheid van de gevallen is de extensie ofwel een afkorting (de extensie van het populaire.jpg-beeldbestandsformaat is bijvoorbeeld een afkorting voor Joint Photographic Experts Group - dat was de naam van het bedrijf dat dit formaat heeft ontwikkeld), of een afkorting. De.dat-extensie, die vaak wordt gebruikt voor hulpinformatiebestanden, is bijvoorbeeld een afkorting voor het Engelse woord data, wat data betekent.
