Random access memory is een van de soorten vluchtig geheugen. RAM wordt in veel moderne apparaten gebruikt, van pc's tot communicators.
Het RAM-geheugen van de computer slaat informatie op die nodig is voor de werking van de centrale processor. Dit apparaat ontvangt alle benodigde gegevens van de RAM-kaarten. Tijdens de werking van het RAM wordt het adresseerprincipe gebruikt, d.w.z. elk stukje informatie heeft een individueel adres.
De algehele prestatie van een pc hangt af van de hoeveelheid RAM. Dit is niet verwonderlijk, want hoe meer informatie er tegelijkertijd in het RAM kan worden opgeslagen, hoe meer taken snel door de centrale processor kunnen worden uitgevoerd. Als de CPU informatie van de harde schijf zou ontvangen, zouden moderne computers aanzienlijk langzamer werken. Op computers met veel RAM kun je veel verschillende programma's tegelijk gebruiken zonder dat dit ten koste gaat van de prestaties.
Gegevensoverdracht tussen de centrale processor en de RAM-kaarten vindt plaats via speciale bussen. Ze hebben een hoge overdrachtssnelheid, waardoor de gewenste gegevens vrijwel onmiddellijk kunnen worden uitgewisseld.
Er zijn twee hoofdtypen RAM-geheugen: statisch en dynamisch. Geheugen van het tweede type wordt gebruikt in RAM-kaarten. Statisch geheugen verwerkt en verzendt informatie veel sneller, maar de productie ervan is veel duurder. Daarom wordt statisch geheugen gebruikt om centrale processors en videokaartchips te creëren. Het moet worden geannuleerd dat het gebruik van ultrasnel RAM (cache) de algehele prestaties van de computer meerdere keren verhoogt. Dit is te wijten aan het feit dat gegevens van tevoren vanaf gewone geheugenkaarten naar dit gebied worden overgebracht.
Om dynamisch geheugen te laten werken, is het noodzakelijk om constant de lading van de condensatoren aan te vullen die worden gebruikt om RAM-kaarten te maken. Dit leidt ertoe dat de besturen gedurende bepaalde perioden hun taken niet kunnen uitvoeren.
